Deel VI

Ik ben nog steeds aan het rondreizen door Namibië. Ik ga elk hotel binnen om te vragen of ze Tirza hebben gezien. Bijna elke dag belt mijn ex of ik iets meer weet van Tirza. De moeder van Tirza wil graag opnieuw een relatie beginnen, maar dat zie ik op dit moment nog niet zitten. Ik mis ze ook helemaal niet, maar Tirza uiteraard wel.

Terwijl ik verder doorga, kom ik in een dorpje Kaisa tegen, een klein meisje. Ze vraagt me of ik gezelschap wil. Doorheen mijn tocht neem ik haar mee. Ik laat haar tijdens de nachten naast mij slapen. De reden waarom ik ze meeneem is, omdat ze op vele vlakken op Tirza lijkt. Het enige nadeel is dat de mensen een verkeerd beeld van je krijgen. Daarom dat ik haar mijn nichtje noem.

Zonder dat ik het besef, behandel ik haar zoals een volwassene. Ik praat met haar over de liefde en over de wereld. Enkele dagen nadien, kan ik me niet meer inhouden om in het boekje van Tirza te kijken. Ik zie dat er een emailadres en een wachtwoord instaat. Door deze vondst ontvang ik een e-mail van Tirza. Ik neem meteen mijn telefoon en bel naar mijn ex om te zeggen dat ik wat gevonden heb, maar wat ze niet hoeft te weten is dat er iemand bij me is. In de mail staat dat ze waarschijnlijk in de woestijn zit.

Nu ik dit weet, probeer ik zo snel mogelijk aan een jeep met een chauffeur te vinden om naar de woestijn te gaan om daar te sterven. Onderweg naar de woestijn vertel ik alles aan Kaisa. Ook dat ik een relatie had met mijn werkster, maar dat ze er met een deel van mijn geld vandoor is. Ik merk zelf dat ik een deel van de realiteit ben verloren. Ik wil de woestijn in en op een nacht vertel ik aan Kaisa wat er echt gebeurd is in het vakantiehuis van mijn ouders. Nadat ik had gezien hoe Tirza en Choukri in elkaars armen lagen. Ik ben boos geworden, omdat ik vond dat dit geen liefde was. Ik kon mijn woede niet meer bedwingen waardoor ik een pook heb genomen waarmee ik Tirza heb geslagen. Zij was opslag dood. Choukri kwam toen naar me toe gelopen. Vervolgens heb ik de machinezaag genomen en hem in stukjes gezaagd. De twee lijken heb ik toen in de tuin van het huis begraven. De dag nadien moesten ze normaal naar de luchthaven gevoerd worden. Ik ben effectief naar de luchthaven gereden en heb daar niemand uitgezwaaid.

Ik vertel Kaisa dat ik nog steeds op zoek ben naar Tirza, terwijl ik besef dat ze er niet meer is. Dat denk ik toch of speelt dit zich allemaal in mijn hoofd af? De volgende dag gaan ik en Kaisa met de jeep naar de woestijn. Ik hoop daar definitief te verdwijnen, maar Kaisa neemt mijn hand en wil me niet meer loslaten. Ze brengt me terug naar de hotels. Eenmaal daar aangekomen zie ik dat mijn ex een bericht heeft gestuurd met de vraag om onmiddellijk naar huis te komen, omdat het lijk van Tirza gevonden is. Wat gebeurt er? Ik ben al drie dagen niet meer uit mijn hotelkamer gekomen. Ik heb hier vertoeft in het gezelschap van Kaisa. Het moment is aangebroken dat ik Kaisa ga verlaten. Ik vertel haar dat ik snel zal terugkomen om haar op te halen. Ik beloof dat ik ook een stichting voor straatkinderen zal oprichten.

Op weg naar de luchthaven kom ik nog een schoenenwinkel tegen. Ik koop er schoenen voor mij en ook voor Kaisa. Het laatste wat ik Kaisa vertel is dat ik maar één echte relatie heb gehad en dat is die met Tirza. Ik vergeef haar ook dat ze me niet heeft laten gaan in de woestijn. Ik neem afscheid en wanneer ik door de douane loop, hoor ik Kaisa nog schreeuwen, maar daar blijft het ook bij.

Eenmaal terug aangekomen in Nederland neem ik de tram naar huis. Wat een drukte in onze straat. Ik hoor een stem in mijn hoofd die vraagt of ik gezelschap wil, maar het is niet Kaisa, het is Tirza.  Mijn ex komt mijn huis uit en loopt naar mij. Ik zie ook nog mensen van de media. Wanneer ze me iets vragen maak ik meteen reclame voor stichting voor straatkinderen. Ik moet Tirza bellen dat haar lichaam gevonden is. Ik bel ze, maar ze neemt niet op. Het enige wat ik nog hoor is haar voicemail.

Deel V

Ik moet nog steeds het geld terugkrijgen van de taxi die ik Ester had voorgeschoten. Ik neem dus de beslissing om haar terug te gaan opzoeken. Wanneer ik haar tegenkom, stel ik voor om iets te gaan drinken in de stad. Ik vertel haar dat ik het wel met haar zie zitten, maar blijkbaar is dat niet wederzijds.

De reis naar Afrika komt er ook aan. Ik heb Tirza beloofd dat ik haar naar de luchthaven van Frankfürt zal brengen. Het weekend voor het vertrek is aangebroken. Tirza, Choukri en ik mogen het laatste weekend doorbrengen in het huis van mijn ouders. Overdag werk ik wat in de tuin zodat die er ook weer deftig voorkomt. ’s Avonds spelen we samen gezelschapsspelletjes. Terwijl we spelen, stel ik enkele vragen aan Choukri. Na het spel beslis ik om aan het eten te beginnen. Wanneer ik terugkom zie ik Tirza en Choukri in elkaars armen liggen. Het is een ongemakkelijke situatie en ik zeg dat ik in het dorp om eten ga. Ik kom terug thuis met het eten en zie dat ze beiden slapen dus eet ik alles dan maar zelf op. 

De volgende morgen breng ik ze naar de luchthaven en zwaai ik ze uit. Vervolgens rijd ik terug naar huis. Ik voel me niet goed worden, uiteindelijk begin ik te braken. Ik denk dat het is omdat ik Tirza lang niet meer zal zien. 

Enkele tijd later…

Ik kom thuis en vertel mijn ex, die nog steeds bij mij woont, dat ik een relatie heb met mijn werkster uit Ghana. Ze doet alsof het haar niks doet, maar ik zie aan haar dat ze jaloers is. Ik heb nog steeds geen bericht ontvangen van Tirza. Haar moeder zegt dat ze waarschijnlijk geen bereik zal hebben en dat ik haar met rust moet laten. 

Een week later is er nog altijd geen bericht. Nu wordt mijn ex ook onrustig. Ik beslis om de ambassade te bellen. De ambassade weet ook niks te vertellen over Tirza. Ik besluit dat ik zo snel mogelijk naar daar wil. Mijn ex vindt dit een goed idee. Ze geeft me twee dingen mee: haar blauwe japon en een foto van Tirza. Na een vlucht van enkele uren kom ik aan in Afrika. Wanneer ik eenmaal mijn bagage heb, vraag ik aan een taxichauffeur of hij mij naar Windhoek wil brengen.

Ik vertel aan de chauffeur wat ik in Afrika kom zoeken en laat ook enkele foto’s van Tirza zien. Ook in cafeetjes en hotels laat ik de foto’s zien, maar niemand herkent dee twee. Ik heb altijd mijn tas bij waarin een boekje zit van Tirza met daarin alle berichtjes die ze ontvangen heeft.

Deel IV

Na deze moeilijk periode heb ik dus geprobeerd om de voorbeeldige vader te zijn. Ik snap het niet dat Tirza boos op me wordt omdat ik haar wil beschermen tegen Choukri. Ik herinner me het licht in de schuur dus ik ga even gaan kijken wat Ester daar aan het doen is. Opnieuw praten we over de liefde. Ik kan me niet meer bedwingen en ik kus haar. Het voelt goed aan. Op dat moment hoor ik Tirza roepen en weet meteen dat we betrapt zijn. Dit is natuurlijk gênant voor al de gasten. Tirza kan haar ogen niet geloven en kijkt me boos aan. Hoe kon ik haar nu zo vernederd hebben? Eenmaal terug in het huis zie ik mijn ex nog altijd dansen met doe jongen van daarnet.

Ik ruik de geur van Ester aan mijn handen. Tirza loopt naar mij en vraagt naar een verantwoording. Ik probeer me te excuseren en vertel dat ik dronken ben. Het moment is aangebroken dat ik Tirza en haar vriend naar huis moet brengen. Vooraleer ik dat doe vraag ik aan alle gasten of ze het huis willen verlaten. De voorlaatste die ik probeer weg te sturen is mijn ex. Ze vertelt me dat ze terug bij mij wil komen wonen, omdat ze denkt dat ik niemand anders meer kan vinden. Ik weet niet wat ik moet zeggen. Ik bestel snel een taxi zodat Ester ook terug naar huis kan.

Ik zie in de ogen van Tirza dat ze schrik heeft om me te verlaten, omdat ze niet weet wat ik allemaal zal uitspoken. Ik vertel haar dat ik voor mezelf zal zorgen op voorwaarde dat ze nog eens op haar cello wil spelen. Ze loopt naar haar kamer om haar cello te halen en begint erop te spelen. Het ontroert me dus geef ik haar wat geld zoals elke artiest dat krijgt. Ze wil het niet van mij aannemen, maar ik dring aan waardoor ze niet anders kan dan het aan te nemen.

Na haar miniconcert gaat Tirza even weg. Ik wil ook weggaan, maar ik val en krijg de cello en de muziekstandaard over me heen. Ik zie Tirza naar mij lopen en ze helpt me om weer recht te raken. Ik ben haar zo dankbaar waardoor ik haar mijn zonnekoningin noem. Het doet zoveel pijn om haar los te laten, maar blijkbaar kan zij mij ook niet loslaten.

Deel III

Er komen als maar meer gasten toe, maar Tirza is er nog steeds niet. De moeder van Tirza ondergaat nog steeds pogingen om me te kussen. Gelukkig komt Ester juist naar mij en vraagt ze iets om te drinken. De ideale kans om er even van tussenuit te gaan. Terwijl ik naar de keuken loop, bots ik ineens op enkele leraren van Tirza en ga er een gesprek met aan. In mijn ooghoeken zie ik hoe mijn ex aan het dansen is met een jonge gast. Terwijl ik haar zo zie dansen gaan mijn gedachten even terug naar het verleden wanneer Tirza nog banale vragen stelde.

Opeens herinner ik me dat ik het drinken voor Ester helemaal vergeten was en spurt naar de frigo. Ik neem het drinken en draai me om en zie dat ze ineens naast mij staat. Ik geef haar het drinken en begin een gesprek. Ik vind het maar een vreemd persoon, die niets wil en over alles een eigen mening heeft, maar waar ik me nog het hardst aan erger is dat ze niks van mijn schotels eet. Het onderwerp van ons gesprek is liefde en de zin van het leven. Opeens krijg ik de ingeving dat het toch maar beter is van terug naar het feest te gaan.

Wanneer ik het huis binnenloop, is Tirza er ineens. Ze stelt me haar nieuwe vriend voor, genaamd Choukri. Hij doet me aan een Mohammed Atta denken. Mohammed Atta is de oorzaak van mijn financiële ondergang, maar dat is nu even bijzaak. Tirza vertelt me dat ze met hem een Afrikaanse reis gaat maken. Ik voel me even niet goed. Ik weet niet wat me op dit moment overkomt en ik ga even naar de keuken om te bekomen. Het voelt aan alsof Choukri een concurrent van mij zal worden. Plots komt mijn ex de keuken binnen en ik vertel haar de problematiek, maar ze lijkt niet echt geïnteresseerd. Ze kijkt me raar aan en probeert me te kussen. Zonder dat ik het besef duw ik haar weg en zeg ik dat ze een vieze vrouw is.

Ik ga met mijn gedachten weer terug naar vier jaar geleden. Toen werd ik naar school geroepen bij mevrouw van Delven. Zij wist mij te vertellen dat Tirza een eetstoornis had. Ze had anorexia. Ik wou er zoveel mogelijk over te weten komen en ging na het gesprek naar de bibliotheek om boeken over eetstoornissen te zoeken. Toen ik thuiskwam, hebben ik en Tirza grondig over haar eetstoornis gepraat. Enkele dagen later vroeg ze me of ik haar mooi vond. Ze eiste dat ik haar mooi vond.

Deel II

Vandaag is de dag. De dag van Tirza’s feestje. Het heeft me veel slapeloze nachten gekost, maar de voorbereidingen zijn klaar. Ik ben helemaal aangekleed en klaar om de eerste gasten te ontvangen. De moeder van Tirza is zich nog aan het klaarmaken. Ze is hier al een paar dagen blijven slapen.

Ik besef dat mijn kleine meisje groot wordt. Tirza heeft me verteld dat ze na haar feestje met haar nieuwe vriend naar Afrika zal trekken, maar voor hoelang weet ze nog niet. Voor het feestje heb ik geregeld dat er enkele leerkrachten, klasgenoten en vrienden komen en natuurlijk niet te vergeten haar zus, Isabelle.

Wanneer het even rustig is, denk ik weer terug aan tijd dat ik het huis aan de Van Eeghenstraat had gekocht. Ik besloot de bovenste verdieping van het huis te verhuren. Het was een prachtige woning met uitzicht op het Vondelpark. Als snel had ik enkele mogelijke huurders. Elke maand ontving ik het huurgeld zonder problemen. Ik had één probleem: ik vond het moeilijk om de huurders onder ogen te komen dus had ik op een dag aan Isabelle gevraagd of ze wat wou verdienen door de huur op te halen. Ze kreeg dan een deel van het geld. Zodoende ging ze elke maand het geld ophalen. Intussen ging ze ook naar de middelbare school, maar bleef het geld ophalen bij de huurder, al kwam het weleens voor dat ze steeds langer wegbleef.

In het jaar dat Isabelle vijftien jaar werd, gebeurde er iets onvermijdelijk. Ze bleef alsmaar langer weg en ik had besloten om eens te gaan kijken waar ze bleef. Toen ik bovenkwam zag ik dat mijn dochter een relatie had met de huurder. Ik kon me op dat moment niet bedwingen. Ik werd zo kwaad dat ik een staande lamp nam en die op het hoofd van de huurder kapot sloeg. Isabelle zei dat ze Andreas graag zag en bij hem wou blijven. Toen heb ik verkeerd gehandeld. Ze bleef tegenstribbelen. Toen heb ik Isabelle geslagen voor de ogen van Tirza en haar moeder. Diezelfde avond wou Isabelle terug naar Andreas. Ik heb dan maar mijn maatregelen getroffen. Andreas moest binnen de vijf dagen vertrekken. Ik verschoot van zijn rustige reactie en liep toen weg.

In afwachting van de gasten drink ik wat kir, normaal drinks Tirza mee, maar die is nergens te vinden. Ze is namelijk haar vriend gaan ophalen.

Ik ga even naar boven voor aanvang van het feest. Mijn ex is zich in de slaapkamer aan het klaarmaken. De moeder van mijn kinderen beledigt Tirza al heel de tijd. Ze heeft zich immers zo ordinair mogelijk aangekleed en denkt dat ze mij hier een plezier mee doet. Ze vertelt nu pas dat ze haar jeugdliefde in de steek gelaten heeft, omdat ze een kind wilde en hij onvruchtbaar was. Opeens gaat de bel, ik loop naar beneden en open de deur. De eerste gasten zijn er dus het feest kan beginnen.